Ἐκεῖνος ποὺ θεωρεῖ τὸν ἑαυτόν του ὡς κάτι μεγάλο καὶ αὐτὸ μάλιστα μπροστὰ στὸν Θεό,
τὸν ἐγκαταλείπει ὁ Θεός, γιατί δὲν ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ τὴν βοήθεια Του.
Ἐκεῖνος ὅμως ποὺ θεωρεῖ τὸν ἑαυτόν του, ὅτι δὲν εἶναι τίποτε καὶ γι’ αὐτὸ ἀποβλέπει στὸ ἔλεος καὶ τὴν εὐσπλαχνία τοῦ Θεοῦ, κατὰ δίκαιο λόγο, ἀξιώνεται τῆς συμπάθειας, τῆς βοήθειας καὶ τῆς Χάρης τοῦ Θεοῦ.